Patmos - dag 14

Deze dag zouden we wederom vertrekken naar Samos. Ditmaal vertok ons schip omstreeks 11.00. Aangezien onze kamer vanaf 8.00 verhuurd was, waren we al vroeg uit de veren. Tijdens het inpakken ontdekte ik dat mijn pinpas foetsie was. De nacht ervoor had ik nog geld opgenomen, net voordat we naar ons hotel gingen. Na de route naar de pinautomaat nog eens te hebben gelopen, besloot ik maar eens bij de politie op de koffie te gaan. Zij hadden de pas helaas niet gevonden, dus na een aangifte vertrok ik weer naar het hotel waar Peter zat te wachten. Een werknemer van het hotel raadde aan, voor de kaart te blokkeren, dat we eerst nog even bij de bank zouden langsgaan. Wellicht dat de machine de pas had ingeslikt. Enfin, zo gezegd zo gedaan. De bank ging na een paar minuten wachten open en nadat ik mijn verhaal had verteld, ging de pinautomaat van de binnenkant open. En ja hoor, daar lag mijn rabobankpas in volle glorie. Ondanks het feit dat het niet zo’n hele handige actie was, was de opluchting groot. Een week lang leven op kosten van het kapitaal van Peter bleef mij (en Peter ook natuurlijk) bespaard. In verband met veiligheidsoverwegingen kon ik een dag niet pinnen met de pas en na het zetten van een paar handtekeningen had ik hem terug. Vervolgens gingen we na een ontbijtje naar de haven, vanwaar de boot zou vertrekken. Na ongeveer een half uur wachten, vertrokken de mensen naast ons. We vroegen hen waarom ze vertrokken, aangezien de boot er nog niet was. Zij zeiden dat de boot een paar uur vertraging zou hebben. In verband met onze eerdere ervaring besloten we dit toch maar even bij de ferrymaatschappij te controleren. Hier bleek dat ook vandaag de boot naar Samos uit de vaart was genomen, vanwege de winderige omstandigheden. Na koortsachtig overleg, besloten we vervolgens de boot van zondag naar Athene te boeken. We hadden nu immers al 2 dagen verloren en het was maar zeer de vraag of de dag erna de boot naar Samos wel zou gaan. En voor de derde keer voor Jan met de korte achternaam in de haven staan, bepakt en bezakt zagen we niet zitten. De boot naar Athene, die maar 2 keer per week gaat, is enorm vergeleken bij de andere scheepjes en moet wel vreselijk stormen wil deze uitvallen.
Wederom terug in het hotel bleek dat we weer konden blijven. Ditmaal kregen we een iets luxere kamer, met uitzicht op zee. Na weer ingecheckt te hebben besloten we met de bus naar Grikos te gaan. Dit was een klein badplaatsje een paar kilometer van onze verblijfplaats Skala. Hier hebben we lekker de hele middag op het strand gelegen. ’s Avond zijn we vervolgens weer de hort gegaan. Ditmaal kwamen we in een tent terecht waar zelfs gedanst werd. Uiteraard op Griekse muziek, maar daar draaien wij onze hand niet voor om. Enfin, het duurde nog erg lang en was bijzonder gezellig.